Schaapje op de schouder
Beelden WeggelaarHet is nog niet zo heel erg lang geleden dat er veel meer houtsculpturen van Weggelaar in Elspeet stonden, maar stilaan zijn ze uit het straatbeeld verdwenen. Het laatste beeld heeft gestaan bij het VVV-kantoor.
Veelzijdig kunstenaar
Johan Hendrik Weggelaar (1908-2004) was een veelzijdig kunstenaar. Hij behaalde zijn acte als docent handenarbeid en bekwaamde zich verder in het pottenbakken bij W. Stuurman te Amersfoort en in tekenen en schilderen bij A. Hemelman en A. Hahn te Amsterdam en F. Huijsmans te Nunspeet. Weggelaar werkte in Blaricum en Zeist en later in Elspeet. Hij ontwikkelde zich als beeldhouwer en keramist en gaf lessen aan de Scholen voor Scheppende Handen te Hengelo. Hij is de maker van ‘De Keiler’ in Nunspeet en ‘Het lachende meisje’ in Ermelo.
De houtsculpturen van Weggelaar werden gemaakt van eikenbomen uit het Elspeter Bos en fungeerden als wegwijzers, in het bijzonder voor toeristen.
Er zijn nog twee beelden in Elspeet van Weggelaar gespaard gebleven, welke thans in particulier bezit zijn. Aan de houtsculpturen kun je zien wat de dorpelingen bezighield en vertelt dus op een eenvoudige manier ook de historie van het dorp Elspeet. Zo is bij de schaapskooi naast het markante grote gezicht ook een schaapje te zien dat rust op het hoofd. Bij de houtsculptuur van Beek is naast het grote gezicht van een boswachter ook nog een uil, vos en een schaap te zien.
Andere werken van Weggelaar in de openbare ruimte zijn "De Keiler" in Nunspeet (eerst in 1967 van beton, maar is in 1998 in brons gegoten) en "Het zingende meisje" te Ermelo.
Foto impressie van de laatste "Totempalen" van Johan Hendrik Weggelaar.
{quickgallery width=900 height=600 theme=1}beelden-weggelaar{/quickgallery}
Een aantal extra exemplaren zou zeker niet misstaan in de dorpskern Elspeet. Wellicht dat deze bij de "herinrichting van de Brink/centrumgebied" weer terug kunnen komen in het dorpsbeeld. Iets waar we trots op kunnen zijn.